love shine a light

Í skammdegi seinniparts þessa annars yndislega dags brá ég mér í stuttan bíltúr. Það væri vart frásögu færandi ef ekki væri fyrir hina miklu ljósadýrð sem blasti við mér á gatnamótunum við Aktu Taktu í Garðabæ rétt handan við horn heimilis míns.

Ég get svarið fyrir það, ég ek þennan veg upp á hvern einasta dag en það var ekki fyrr en í dag sem það skyndilega rann upp fyrir mér hvílík blessun og gleði það fylgir umferðarljósunum sem slíkum.  Sat ég í bílnum mínum og það sótti á mig svo ljómandi hátíðartilfinning við þessum staurum sem umvöfðu bifreiðina allt í kring, að ég fann sjálfan mig lækka í útvarpinu og raula "gulur, rauður , grænn og ..." ja ég komst því miður ekki lengra því græni liturinn fleytti mér áfram út í hið óendanlega sem Reykjavíkurvegurinn er.  Gefið ykkur tíma í að velta þessu fyrir ykkur, leyfið ljósunum að lýsa upp tilveru ykkar eins og þau gerðu fyrir mig þennan rómaða dag og mætið gleðinni á miðri leið.

Knúsið umferðarsljósin!